• จุลศักดิ์ ชาญณรงค์. (2559). การศึกษาพฤติกรรมองค์การยุคดั้งเดิม ยุคใหม่ และยุคที่ใหม่กว่า. มนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์. 33(1): 46-62.
• จุลศักดิ์  ชาญณรงค์. (2560). การวิเคราะห์ลักษณะนิสัยของคนในสังคมไทยผ่าน “สื่อกิจกรรมการดำรงเผ่าพันธุ์ของมนุษย์”. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม. 5(2): 141-149.
• จุลศักดิ์  ชาญณรงค์. (2561). พื้นที่สาธารณะสามเหลี่ยมทองคำฝั่งไทย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. 37(4):  1-12.
• จุลศักดิ์  ชาญณรงค์. (2562). ความ “ใหม่”ของรัฐประศาสนศาสตร์. วารสารสหวิทยาการ. 16(2 ): 54-83.
• จุลศักดิ์  ชาญณรงค์. (2563). แนวทางการศึกษาพัฒนาการรัฐประศาสนศาสตร์. วารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์. 11(1): 115-140.
• จุลศักดิ์  ชาญณรงค์. (2564). ลักษณะจิตสำนึกสาธารณะของนิสิตจากรูปแบบการเรียนการสอนที่ใช้การวิจัยเป็นฐาน. สักทอง : วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 27(1): 20-31.
• จุลศักดิ์  ชาญณรงค์. (2564). การพัฒนาเกมที่ใช้ในการเรียนการสอนเรื่อง องค์การและการจัดการขอบข่ายหลักของรัฐประศาสนศาสตร์. ศึกษาศาสตร์ มมร. 9(2): 132-142.
• จุลศักดิ์  ชาญณรงค์. (2564). การบูรณาการระหว่างศาสตร์ภายใต้การเรียนการสอน การวิจัย และการบริการวิชาการเพื่อการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงศิลปวัฒนธรรมประเภทวัดในจังหวัดนครนายก. รัฐศาสตร์สาร. 42(1): 1-22.
• จุลศักดิ์  ชาญณรงค์. (2564). แนวทางการพัฒนาบทบาทของวัดในฐานะที่เป็นพื้นที่สาธารณะภายใต้สภาวะสังคมผู้สูงอายุของประเทศ. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. 24(1): 69-80.
• จุลศักดิ์  ชาญณรงค์. (2565). แนวทางการเพิ่มระดับความเข้าใจเรื่องกรรมในผู้สูงอายุ. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. 25(1): 1-10.

---------------------------------------

การเผยแพร่ผลงานระดับชาติ (วารสาร TCI)

รศ.ดร.จุลศักดิ์ ชาญณรงค์
คณาจารย์คณะสังคมศาสตร์

1. จุลศักดิ์ ชาญณรงค์ (2567).
   บทบาทภาครัฐที่พึงประสงค์ต่อชมรมผู้สูงอายุไทย.
   วารสารสังคมศาสตร์ มศว, 27(1), 1–13.
   เข้าถึงบทความ

2. จุลศักดิ์ ชาญณรงค์ (2566).
   การสร้างบุญบารมีตามหลักธรรมในพระพุทธศาสนาสำหรับสังคมผู้สูงอายุ.
   วารสารสังคมศาสตร์ มศว, 26(1), 13–21.
   เข้าถึงบทความ

3. ภูมิ มูลศิลป์ et al. (มี รศ.ดร.จุลศักดิ์ ชาญณรงค์ ร่วม) (2565).
   การสำรวจและติดตามการดำเนินงานการปฏิรูปด้านกฎหมายของประเทศไทย.
   วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 11(3), 395–409.
   เข้าถึงบทความ

4. จุลศักดิ์ ชาญณรงค์ (2565).
   แนวทางการเพิ่มระดับความเข้าใจเรื่องกรรมในผู้สูงอายุ.
   วารสารสังคมศาสตร์ มศว, 25(1), 1–10.
   เข้าถึงบทความ

5. จุลศักดิ์ ชาญณรงค์ (2564).
   แนวทางการพัฒนาบทบาทของวัดในฐานะพื้นที่สาธารณะภายใต้สภาวะสังคมผู้สูงอายุของประเทศ.
   วารสารสังคมศาสตร์ มศว, 24(1), 69–80.
   เข้าถึงบทความ

6. จุลศักดิ์ ชาญณรงค์ (2564).
   การบูรณาการระหว่างศาสตร์ภายใต้การเรียนการสอน การวิจัย และการบริการวิชาการเพื่อการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงศิลปวัฒนธรรมประเภทวัดในจังหวัดนครนายก.
   รัฐศาสตร์สาร, 42(1), 1–22.

7. จุลศักดิ์ ชาญณรงค์ (2564).
   แนวทางการประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมเพื่อดูแลสุขภาพในช่วงวิกฤติโควิด-19.
   วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม, 11(2), 317–327.
   เข้าถึงบทความ

8. จุลศักดิ์ ชาญณรงค์ (2564).
   ลักษณะจิตสำนึกสาธารณะของนิสิตจากรูปแบบการเรียนการสอนที่ใช้การวิจัยเป็นฐาน.
   สักทอง: วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 27(1), 20–31.
   เข้าถึงบทความ

9. จุลศักดิ์ ชาญณรงค์ (2564).
   การพัฒนาเกมที่ใช้ในการเรียนการสอนเรื่ององค์การและการจัดการขอบข่ายหลักของรัฐประศาสนศาสตร์.
   ศึกษาศาสตร์ มมร, 9(2), 132–142.
   เข้าถึงบทความ

10. จุลศักดิ์ ชาญณรงค์ (2563).
    แนวทางการศึกษาพัฒนาการรัฐประศาสนศาสตร์.
    วารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์, 11(1), 115–140.

11. จุลศักดิ์ ชาญณรงค์ (2562).
    ความ “ใหม่” ของรัฐประศาสนศาสตร์.
    วารสารสหวิทยาการ, 16(2), 54–83.
    เข้าถึงบทความ

12. จุลศักดิ์ ชาญณรงค์ (2562).
    The Study of Guideline and Identifying Key Ideas Based upon Buddha-Dharma for Development of the Youths in the Juvenile Observation and Protection Centre.
    วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ม.บูรพา, 27(53), 47–64.
    เข้าถึงบทความ

13. จุลศักดิ์ ชาญณรงค์ (2562).
    แนวทางการเพิ่มระดับจิตสำนึกสาธารณะแก่ชุมชนของนิสิต.
    วารสารนานาชาติ ม.ขอนแก่น (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 9(2), 82–99.
    เข้าถึงบทความ

14. จุลศักดิ์ ชาญณรงค์ (2561).
    พื้นที่สาธารณะสามเหลี่ยมทองคำฝั่งไทย.
    วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ม.มหาสารคาม, 37(4), 1–12.

15. จุลศักดิ์ ชาญณรงค์ (2560).
    การศึกษาแนวทางการก่อรูปโครงการ และการดำเนินการบริการสาธารณะร่วมกันด้วยการสุนทรียสนทนา: กรณีศึกษา ชุมชน วัด และมหาวิทยาลัยในเขตอำเภอองครักษ์.
    รัฐศาสตร์นิเทศ, 2(2), 105.

16. จุลศักดิ์ ชาญณรงค์ (2560).
    การวิเคราะห์ลักษณะนิสัยของคนในสังคมไทยผ่าน “สื่อกิจกรรมการดำรงเผ่าพันธุ์ของมนุษย์”.
    วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม, 5(2), 141–149.
    เข้าถึงบทความ

17. จุลศักดิ์ ชาญณรงค์ (2559).
    การศึกษาพฤติกรรมองค์การยุคดั้งเดิม ยุคใหม่ และยุคที่ใหม่กว่า.
    วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ (HUSOKKU), 33(1), 46–62.
    เข้าถึงบทความ